Robin en Jerome Greenhalgh gaan voor het plezier

Voor veel rijders die aan de start van een race staan is het doel om de grootste beker mee naar huis te mogen nemen. Maar er zijn er ook die van zichzelf weten dat dit voor hen niet haalbaar is en die toch net zoveel plezier hebben van het rijden met een racewagen als de coureurs die strijden om het klassement. Robin en Jerome Greenhalgh zijn hier een goed voorbeeld van. Ze genieten intens van de raceweekenden en alles wat er omheen gebeurt.

Race familie
De zevenenvijftig jarige Robin Greenhalgh komt uit een familie waar autosport een prominente rol inneemt. “Mijn vader reed in de jaren vijftig met een saloon car en deed zelfs mee aan de Monte Carlo Rally met een Sunbeam,” vertelt hij over zijn familie. “Mijn broer Alan reed in de vroege jaren tachtig met een Golf 1 mee in het BTCC, waar hij zelfs een race won.” Maar er is ook nog een heel andere binding met de autosport en die ligt in België. “Mijn moeder is Belgisch en haar vader, mijn grootvader, was burgemeester van Spa. Het circuit is voor ons dan ook heel bijzonder omdat er, wanneer wij er rijden, veel familie komt kijken. Ik heb al zevenentwintig jaar mijn racelicentie en heb er veel gereden, met name in de 2CV Cup en de VW Fun Cup. En om dan een beker uit handen van je opa te krijgen is heel bijzonder. Mijn broer Alan reed zelfs op kop bij de Spa 6 Hours, waar we samen een Ford Falcon deelden. In het laatste uur werd hij er helaas vanaf werd getikt, waardoor onze mogelijke overwinning in rook opging.”

Geen Lego
En vrolijk vertelt Robin verder: “Ik heb enorm veel plezier aan het racen, al weet ik dat ik niet tot de besten behoor. Ik heb zo’n twintig jaar lang maar een paar races per jaar gereden, vooral vanwege mijn drukke werk.” Robin was tot voor twee jaar eigenaar van Duplo. “Nee, we hebben niets met Lego te maken,” zegt hij met een schaterlach. “We zijn een internationaal bedrijf op het gebied van industriële printers en toepassingen. Vanwege het internationale karakter ben ik in Zwitserland gaan wonen, dat is centraler dan het Verenigd Koninkrijk.” 

Duitse licentie
Waarbij dan direct de vraag aan zijn negenentwintigjarige zoon Jerome ter sprake komt dat hij met een Duitse licentie rijdt. Jerome: “Ik woon al acht jaar in Duitsland, waar ik werkzaam ben bij Porsche. Ik heb veel gekart en heb altijd willen racen. Ik heb mijn licentie in Duitsland behaald, vandaar.” Jerome vertelt verder dat hij door zijn drukke werk maar weinig vrije tijd overhoudt. “Ik zou er best wel meer tijd in willen steken, maar dat lukt gewoonweg niet.”

Saker
Hoe zijn ze in de Supercar Challenge beland? “Ik kwam in contact met Johan Kraan en vertelde dat ik graag samen met Jerome wilde gaan deelnemen. Johan stelde toen voor om met een Saker te gaan rijden,” zegt Robin over hun debuut in 2019. “Het werd een seizoen met de nodige problemen. Tijdens de eerste race op Magny Cours vloog de wagen in brand en moest daarna weer opgelapt worden. We zijn twee keer eerste geworden in de klasse, onder andere in Spa, maar het bracht ons toch niet wat we voor ogen hadden.” 

Cupauto
Robin vult aan: “We hebben tijdens de Zolder Superprix in 2019 mogen proeven aan een cupauto, ik met een Ford Fiësta en mijn vader met een Mazda MX-5. Toch hebben we het seizoen uiteindelijk afgemaakt in de Saker. Daarna zijn we om tafel gaan zitten met Johan Kraan en hebben we besloten de overstap te maken naar de Mazda MX-5 Cup.”

Resultaten van ondergeschikt belang
“We zijn begin 2020 naar Ascari gegaan om de auto te leren kennen,” aldus Robin. “En het was best lastig om de auto te begrijpen, want de Saker heeft een middenmotor, dus dat was even omschakelen. We hebben ‘m flink aan de tand gevoeld want bij vertrek uit Ascari was de Mazda MX-5 minder mooi dan bij aankomst. Toen glom hij nog.”

Weinig tijd
Beide Britten rijden niet mee voor het podium, maar zouden ze dat graag willen? “Zoals ik al eerder zei, ik heb er eigenlijk te weinig tijd voor om te testen en mezelf hierdoor te verbeteren,” verklaart Jerome. “Maar ik geniet van de sensation of speed en zie het als een leuke hobby. Toch gaat mijn leercurve omhoog naarmate ik de wagen beter leer kennen. Ik geniet misschien wel net zoveel van de gevechten om de positie waar ik rij dan de rijders aan kop.”

Niet de snelste
“Voor mij is het ongeveer hetzelfde,” vult Robin aan. “Ik geniet echt van het hele weekend en het rijden met de Mazda. Ik weet dat ik niet de snelste ben en ook de nodige foutjes maak, maar ik ben altijd op tijd binnen voor de volgende race, hahaha. Maar het is zo mooi om dit te mogen doen, it’s a small fortune. We hebben nog veel te leren, maar daar ben je nooit te oud voor toch?”

Plezier voorop
Verwachtingen voor dit seizoen hebben ze niet echt. Robin: “Plezier staat voorop, de rest is bijzaak. Maar dat we vorderingen maken en om een plekje strijden met andere rijders is al heel mooi.” Over de plannen voor aankomend jaar zijn ze vrij duidelijk. “Ik denk dat we in de Mazda MX-5 Cup blijven, want we zijn uiterst tevreden over hoe het allemaal geregeld is,” zegt Jerome over hun toekomstplannen. “Het rijden met de Mazda is een echte uitdaging en daar zijn we gek op. Daarnaast is gezelligheid ook een belangrijke factor. We voelen ons helemaal thuis bij Johan Kraan, een leuk team waar ze ook van wanten weten. Het plaatje klopt wat ons betreft gewoon helemaal. Elk raceweekend is het genieten en daar gaat het tenslotte toch om?”